„Chcę mieszkania numer 4 i to jest ostateczne” – oto dylemat sąsiedzki, z którym zetknął się nasz czytelnik. Wygląda na to, że dla niektórych mieszkańców numer zapisany w księdze wieczystej ich nieruchomości służy jedynie jako „sugestia”, a nie jako ostateczny identyfikator.
„W tym miesiącu kupiłem mieszkanie, mniej więcej w tym samym czasie co niektórzy moi sąsiedzi. To nowo wybudowany budynek mieszkalny. Mój numer mieszkania to cztery, co również jest odnotowane w księdze wieczystej. Jednak mój sąsiad umieścił numer cztery na swoich drzwiach, ponieważ „tego właśnie pragnie”. W rezultacie cała moja korespondencja jest kierowana do jego skrzynki pocztowej, a podczas gdy on zostawia dla mnie moje listy, są one po prostu zostawiane u moich drzwi. Nie wiem, co robić. To frustrujące, że nie mogę odebrać własnej poczty, a co gorsza, ostatni list, który otrzymałem, został otwarty, ponieważ „nie zauważył”, że to nie był jego list” – donosi nasz czytelnik.
Numery mieszkań, między innymi, są regulowane przez Ustawę o własności lokali, która określa prawa i obowiązki najemców. Jak wyjaśnia Małgorzata Piętka, specjalistka ds. kadr i płac, prawa pracy, ubezpieczeń społecznych i prawa podatkowego, czytelnik jest rzeczywiście właścicielem mieszkania numer 4 i jako taki posiada wszelkie prawa własności.
– Sąsiad nie powinien umieszczać tego samego numeru na drzwiach swojego mieszkania. W takim przypadku możesz zgłosić ten problem lub wysłać list do zarządu wspólnoty mieszkaniowej, albo poruszyć tę kwestię podczas posiedzenia zarządu wspólnoty mieszkaniowej – podkreśla prawnik.
Jeśli sąsiad bierze udział w zebraniu wspólnoty, korzystne byłoby poruszenie tej kwestii, przynosząc ze sobą odpowiednie dokumenty (takie jak akt notarialny zakupu mieszkania lub wyciąg z księgi wieczystej i hipoteki) jako dowód. Zarząd jest odpowiedzialny za zarządzanie sprawami wspólnoty mieszkaniowej i działa w imieniu wspólnoty w kontaktach z poszczególnymi właścicielami nieruchomości.
Społeczność reprezentuje interesy poszczególnych lokatorów i może zwrócić się do lokatorów o zaprzestanie naruszeń lub zażądać zmiany numeru mieszkania na inny lub dodania dodatkowego identyfikatora na drzwiach, takiego jak 4a. Zgodnie z artykułem 13 ustawy o własności lokali właściciel powinien:
- utrzymywać swoje pomieszczenia w dobrym stanie,
- utrzymywać porządek w gospodarstwie domowym,
- uczestniczyć w kosztach zarządzania utrzymaniem majątku wspólnego,
- korzystać z niego w sposób nie utrudniający korzystania innym współwłaścicielom,
- współpracować z nimi w celu ochrony dobra wspólnego.
W artykule „Prawa i obowiązki właścicieli lokali” Edward Drozd stwierdził, że „właściciel, któremu korzystanie z nieruchomości wspólnej jest utrudniane przez innego właściciela, może żądać zaniechania tych działań (tj. przywrócenia stanu poprzedniego) na podstawie ww. art. 13 z powodu naruszenia obowiązku określonego w tym przepisie.
W stosunkach sąsiedzkich naruszenie praw własności następuje, gdy wpływ przekracza „średnią miarę” , ocenianą z uwzględnieniem społeczno-ekonomicznego przeznaczenia obu nieruchomości. Społeczno-ekonomicznym przeznaczeniem nieruchomości mieszkalnej jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych i rekreacyjnych. Dlatego działania takie jak te ww. sąsiada są sprzeczne z obowiązkami określonymi w art. 13, stanowiąc podstawę do wszczęcia pozwu o bezczynność, co stanowi szczególne zastosowanie art. 144 Kodeksu cywilnego.
Sądy wyraziły podobne poglądy i wydały następujące orzeczenia:
W orzeczeniu Sądu Apelacyjnego w Szczecinie podkreślono, że „przepis wyartykułowany w art. 12 ust. 1 ustawy o ochronie własności wspólnej (analogicznie do art. 206 Kodeksu cywilnego) przyznaje każdemu właścicielowi nieruchomości jako współwłaścicielowi nieruchomości wspólnej prawo do korzystania z niej zgodnie z jej przeznaczeniem . Każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do współwłasności i
Źródło
