W ramach systemu rządzenia w Polsce prezydent ma minimalny wpływ na kształtowanie polityki gospodarczej. Jego główne obowiązki obejmują zatwierdzanie lub blokowanie kluczowych aktów prawnych, a także proponowanie inicjatyw parlamentarnych. Analiza dekady urzędowania Andrzeja Dudy ujawnia, że początkowo działania były asertywne, a następnie nastąpił spadek dynamiki.
- Andrzej Duda kończy kadencję prezydencką, a jego następca Karol Nawrocki ma zostać zaprzysiężony w najbliższą środę.
- Ustępujący przywódca nie ugruntował swojej pozycji jako głowy państwa skupionej na gospodarce
- Niemniej jednak Duda odegrał kluczową rolę w określonych obszarach. Ekonomiczne korzyści z tych działań pozostają dyskusyjne.
- Poniżej przedstawiono pięć znaczących decyzji ekonomicznych podjętych przez prezydenta, które mają wpływ na przedsiębiorstwa, finanse obywateli i gospodarkę kraju.
- Dodatkowe aktualności biznesowe dostępne na Businessinsider.com.pl
Niespodziewana wygrana Dudy nad Bronisławem Komorowskim w wyborach w 2015 r. zapoczątkowała polityczny wzrost wpływów Prawa i Sprawiedliwości.
Zwycięstwo wynikało w dużej mierze ze strategii fiskalnych. PiS odniósł sukces dzięki polityce ukierunkowanej na interesy finansowe wyborców, a nie na ideologiczne poparcie.
Po inauguracji Dudy w sierpniu, dwa miesiące później PiS zapewniło sobie dominację w parlamencie, co zapoczątkowało intensywne reformy gospodarcze.
1. Zmiany wieku emerytalnego
„Przywrócenie dotychczasowych progów emerytalnych będzie jednym z moich pierwszych projektów legislacyjnych” – oświadczył Duda podczas inauguracji swojej kampanii wyborczej w lutym 2015 r.
Zmiana ta dotyczyła kontrowersyjnej reformy koalicji PO-PSL z 2012 r., która stopniowo ujednoliciła wiek emerytalny na 67 lat dla obu płci , co wywołało protesty i przyczyniło się do zmiany rządu.
Po prawie roku procedur legislacyjnych Duda ratyfikował decyzję uchylającą tę decyzję w listopadzie 2016 r., przywracając wiek emerytalny 60/65 lat od 2017 r.
Choć decyzja ta spotkała się z powszechną akceptacją, ekonomiści krytykowali ją za nadwyrężanie systemów emerytalnych i zmniejszanie adekwatności świadczeń długoterminowych, zwłaszcza w przypadku kobiet.
W Polsce obowiązują obecnie najniższe w Europie progi emerytalne, co stanowi obciążenie dla systemów zabezpieczenia społecznego i zagraża stabilności dochodów emerytalnych.
Powiązane: Niedobór w ubezpieczeniach społecznych został zażegnany, ale emerytury ryzykują spadek wskaźnika wynagrodzeń o 30%. Łukasz Kozłowski analizuje wyzwania związane z ubezpieczeniami.
2. Program wsparcia rodziny (500+)
Program dopłat do dzieci stał się kamieniem węgielnym strategii PiS z 2015 r. i zyskał popularność w czasie kampanii prezydenckiej Dudy.
Początkowe obietnice dotyczyły „500 zł miesięcznie na pierwsze i każde kolejne dziecko z rodzin znajdujących się w trudnej sytuacji”, co powtarzano w kolejnych cyklach wyborczych.
Pomimo deklaracji o poddaniu sprawy pod głosowanie w parlamencie, Duda przekazał wdrażanie rządowi, powołując się na złożoność polityki i jednocześnie utrzymując głośne poparcie.
Administracja sfinalizowała przepisy w lutym 2016 r., a program ruszył w kwietniu tego samego roku.
3. Korekty progów podatkowych
Ustępując w kwestii świadczeń rodzinnych, Duda w orędziu parlamentarnym w 2016 roku podjął temat reformy podatkowej. Równocześnie z reformą emerytalną zaproponował podwyższenie rocznej kwoty wolnej od podatku.
Utrzymujący się na dotychczasowym poziomie próg 3000 zł, uznany przez obrońców praw człowieka i sądy za niekonstytucyjny, spowodował, że propozycja Dudy utknęła w martwym punkcie, dopóki interwencja rządu po wyborach nie podniosła go do 6600 zł.
4. Konsekwencje umowy z Polską
W drugiej kadencji Dudy kontrowersyjny program „Porządek Polski” podwyższył kwotę wolną od podatku do 30 000 zł, a także zmodyfikował progi podatkowe i zasady dotyczące składek na ubezpieczenie zdrowotne. Wdrożenie programu wywołało chaos, szczególnie w zakresie zmienionych zasad obliczania składek na ubezpieczenie zdrowotne.
Początek 2022 roku ujawnił powszechne obniżki wynagrodzeń, co skłoniło do spóźnionych korekt. Chociaż Duda poparł pierwotne przepisy, a później opowiadał się za ich poprawkami, program stał się synonimem biurokratycznego niegospodarności.
5. Zapomniane inicjatywy infrastrukturalne
Podczas starań o reelekcję w 2020 r. Duda i premier Morawiecki promowali „plan” ożywienia gospodarczego obejmujący kanał Mierzei Wiślanej i Centralny Węzeł Komunikacyjny.
Pomimo ukończenia kanału w 2022 roku, jego wykorzystanie w transporcie morskim pozostaje ograniczone. Pięć lat po ogłoszeniu budowy węzła transportowego nadal znajduje się w stagnacji rozwojowej.
Druga kadencja Dudy wykazała mniejszy aktywizm gospodarczy w porównaniu z poprzednimi latami, z mniejszą liczbą projektów ustaw i zdecydowanych działań.
Dziękujemy za lekturę. Bądź na bieżąco! Obserwuj nas w Google News.
Źródło
