Zdjęcie: Adobe Stock
Międzynarodowa grupa badaczy doszła do wniosku, że udział wodoru w dekarbonizacji gospodarki europejskiej nie przekroczy 10%. Twierdzą oni jednak, że tzw. gospodarka wodorowa odegra kluczową rolę w niektórych sektorach, szczególnie w transporcie.
W publikacji opublikowanej w czasopiśmie Nature Communications przedstawili wyniki szeroko zakrojonego badania modelowego, w którym zbadano różne strategie mające na celu dekarbonizację gospodarki europejskiej do roku 2050.
Zespół pod kierownictwem specjalistów z Uniwersytetu Amsterdamskiego ustalił, że dla większości sektorów najkorzystniejszym ekonomicznie rozwiązaniem będzie elektryfikacja, która ma odpowiadać za około 60% końcowego zużycia energii.
Mimo to prognozuje się, że udział bezpośredniego wykorzystania wodoru pozostanie poniżej 10%.
Zauważyli, że zarówno w dyskursie publicznym, jak i dyskusjach akademickich gospodarka wodorowa jest czasami przedstawiana jako ostateczne rozwiązanie wyzwań klimatycznych. Autorzy ostatnich badań uważają, że te oceny są błędne.
„Nasze ustalenia wskazują, że elektryfikacja oparta na odnawialnych źródłach energii prawdopodobnie będzie najbardziej opłacalnym podejściem do dekarbonizacji większości sektorów gospodarki. Po raz pierwszy przedstawiamy uzasadnienie i kwantyfikację wykorzystania bezpośredniego wodoru jako alternatywnego czystego paliwa. Nasz szacowany zakres 6-10% jest stosunkowo skromny. Jednak identyfikujemy znaczącą rolę wodoru w konkretnych strategiach dekarbonizacji, zwłaszcza w ciężkim przemyśle i transporcie” – stwierdzili.
Niniejsze badania są częścią szerszej inicjatywy prowadzonej przez Królewski Instytut Technologii (KTH) w Sztokholmie. Projekt, znany jako Europejskie Forum Modelowania Klimatu i Energii (ECEMF), ma na celu ustanowienie spójnej i kompleksowej bazy dowodowej, która pomoże w formułowaniu polityk mających na celu redukcję emisji dwutlenku węgla.
Obecnie naukowcy zintegrowali osiem modeli systemów energetycznych, które obejmują różne wymiary techniczne.
Według badaczy jednym z głównych wyzwań w transformacji energetycznej jest integracja różnych sektorów (sprzężenie sektorów).
„Do tej pory modelowaliśmy różne sektory gospodarki w dużej mierze w izolacji. Jednak obecnie obserwujemy rosnącą współzależność między sektorami, które wcześniej były całkowicie odrębne. Na przykład rozważmy sektor mieszkaniowy — obejmujący budynki, apartamenty i domy — obok sektora transportu. Ogromna liczba paneli słonecznych zainstalowanych na dachach i ładowanie pojazdów elektrycznych w domach powoduje, że sektory te stają się bardziej powiązane. Podobnie oczekuje się, że sektor energetyczny i przemysł staną się stopniowo powiązane. Musimy uwzględnić wszystkie te czynniki w naszym modelowaniu, aby uzyskać wiarygodne prognozy” — wyjaśnił prof. Bob van der Zwaan, który nadzorował badania.
Eksperci podkreślili, że choć gospodarka wodorowa może nie stać się w przyszłości głównym elementem zrównoważonej gospodarki, to jednak jest niezbędna, aby społeczeństwo mogło nadal się rozwijać.
„Już wskazałem kilka krytycznych zastosowań, w których wodór może być niezastąpiony. Dlatego też niezwykle ważne jest zebranie wszystkich istotnych informacji wymaganych do produkcji, przechowywania i wykorzystania wodoru na dużą skalę, a także zdobycie niezbędnego doświadczenia praktycznego. Musimy upewnić się, że wodór rzeczywiście może spełniać ważną rolę, którą przewidujemy w modelach systemów energetycznych — rolę, która może wydawać się stosunkowo ograniczona, ale prawdopodobnie będzie niezbędna” — stwierdził prof. Van der Zwaan.
Marek Matacz (PAP)
matowy/ agt/
