Trwa rejs badawczy Uniwersytetu Wrocławskiego GeoArctic Expedition 2025 na Spitsbergen

Źródło: uwr.edu.pl Źródło: uwr.edu.pl

Naukowcy i studenci Uniwersytetu Wrocławskiego zakończyli pierwszą połowę swojej Geoarktycznej Ekspedycji na Spitsbergen na pokładzie statku STS Generał Zaruski. W niedzielę 3 sierpnia zespół zakotwiczył w Ny-Alesund, najdalej na północ wysuniętej, stale zamieszkanej osadzie na Ziemi, pozostając tam przez dwa dni w obliczu niesprzyjających warunków pogodowych.

GeoArctic Expedition 2025 to misja naukowa koordynowana przez Instytut Nauk Geologicznych Uniwersytetu Wrocławskiego dla uczczenia 80. rocznicy jej powstania.

1
Źródło: uwr.edu.pl

Wyprawa rozpoczęła się 25 lipca i potrwa 16 dni. Uczestnicy eksplorują lodowce, fiordy i regiony przybrzeżne Spitsbergenu – jeden z najbardziej ekstremalnych i fascynujących krajobrazów Arktyki – na pokładzie zabytkowego statku STS Generał Zaruski. Łącząc edukację z badaniami, wyprawa pozwala uczestnikom na odszyfrowanie geologicznej przeszłości Ziemi, zapisanej w lodzie, skałach i wodzie. Działania obejmują pobieranie próbek, wykonywanie pomiarów, ocenę danych klimatycznych i dokumentowanie procesów naturalnych.

Po dotarciu do Ny-Alesund zespół przerwał rejs z powodu silnych wiatrów, o czym poinformowano na stronie internetowej uniwersytetu. „Ta przerwa pozwala na regenerację po intensywnym, ale produktywnym tygodniu żeglowania. Osiągnęliśmy nasze cele naukowe i wyszkoliliśmy załogę do efektywnej współpracy w warunkach arktycznych” – poinformowała instytucja.

1
Źródło: uwr.edu.pl

Wyprawa dotarła do Longyearbyen, centrum administracyjnego Svalbardu, 26 lipca. Początkowe działania miały miejsce na Stacji Naukowo-Logistycznej BERA, obsługiwanej przez Polskie Konsorcjum Polarne, w skład którego wchodzi Centrum Badań Regionów Zimnych Uniwersytetu Wrocławskiego. Uczestnicy zapoznali się z geologiczną i ekologiczną historią Svalbardu oraz zwiedzili obiekty takie jak Globalny Bank Nasion.

28 lipca uczestnicy wsiedli na pokład STS Generał Zaruski. Statek wyruszył następnego dnia w rejs na południe.

Do 30 lipca załoga wpłynęła do fiordu Hornsund, zbierając próbki lodu, osadów i skał w pobliżu Fannypynten i Hoferpynten. Odwiedzili również Polską Stację Polarną w Hornsundzie. „Żegluga po fiordzie wymagała ostrożności ze względu na cielenie się lodu z lodowca Hansa. Członkowie załogi używali bosaków do ochrony statku, ćwiczyli techniki kotwiczenia i utrzymywali wachty” – szczegółowo opisano w raporcie uniwersytetu.

1
Źródło: uwr.edu.pl

Następnie zespół wylądował w zatoce Hytte, skąd udał się na pieszą wędrówkę do Stacji Polarnej im. Stanisława Baranowskiego („Baranówka”). Badania terenowe przeprowadzono w pobliżu lodowca Werenskiodla i jeziora Myrktjörn. Statek następnie popłynął do fiordu Bellsund, gdzie naukowcy badali tillity i lodowiec Renard w Calypsobyen, gdzie znajduje się stacja Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.

1
Źródło: uwr.edu.pl

3 sierpnia załoga nawiązała współpracę z naukowcami ze stacji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika na Ziemi Oscara II. Badania koncentrowały się na serpentynitach w Kaffioyrze oraz badaniach hydrogeologicznych.

1
Źródło: uwr.edu.pl

Najnowsze informacje dotyczące wyprawy można śledzić na oficjalnej stronie internetowej. (PAP)

zan/



Źródło

No votes yet.
Please wait...

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *