Dr inż. arch. Elżbieta Komarzyńska-Świeściak. Fot. PWr
Dr inż. arch. Elżbieta Komarzyńska-Świeściak z Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej pracuje nad katalogiem modelowych rozwiązań dotyczących przestrzeni pod mostami. Jej zdaniem są to miejsca o dużym potencjale, który na ogół nie jest wykorzystywany. Badaczka chce to zmienić.
Według szacunków przekazanych w komunikacie Politechniki Wrocławskiej, w europejskich miastach mamy ponad 300 tys. mostów, wiaduktów i estakad. W samym Wrocławiu jest ich ponad sto. W większości przestrzeń pod nimi nie jest zagospodarowana.
„Przestrzenie pod nadziemnymi trasami komunikacyjnymi występują dość licznie w naszych miastach, a mimo to pozostają niewidoczne w sensie społecznym i urbanistycznym. Nie są właściwie uwzględniane w miejscowych planach zagospodarowania i nie istnieją w świadomości użytkowników miast, przez co funkcjonują jak białe plamy na mapie” – przekazała dr inż. arch. Elżbieta Komarzyńska-Świeściak.
Przestrzenie pod mostami często są zaniedbane, uznaje się je za niebezpieczne. Zdaniem architektki, to marnotrawstwo przestrzeni. Elżbieta Komarzyńska-Świeściak zna liczne przykłady z całej Europy, jak można ją zagospodarować.
„W Berlinie pod Tiburtius Brücke powstał wydajny trzypoziomowy parking. W Londynie lokalna społeczność już w latach 70. XX wieku wynegocjowała z władzami miasta możliwość zarządzania przestrzenią pod Westway – podwyższonym odcinkiem drogi A40. Powstało tam funkcjonujące do dziś wielofunkcyjne centrum społeczno-sportowe, zarządzane przez Westway Trust, obejmujące m.in. boiska, ścianki wspinaczkowe i przestrzenie kulturalne” – wymieniła badaczka.
Podała także przykłady z Polski, np. lokale gastronomiczne i usługowe pod estakadami kolejowymi we Wrocławiu i Gorzowie Wielkopolskim. Jedynym znanej jej miejscem mającym opracowany plan zagospodarowania przestrzennego jest jednak Most Poniatowskiego w Warszawie.
„Zazwyczaj mosty i wiadukty są traktowane wyłącznie jako obiekty inżynierskie, bez dodatkowego kontekstu. Planiści widzą je głównie jako +nitkę+ do przeprowadzenia ruchu, pomijając perspektywę pieszego i potencjał takiej przestrzeni do służenia lokalnej społeczności” – podkreśliła dr inż. arch. Elżbieta Komarzyńska-Świeściak.
Wrocławska architektka badała różne rozwiązania dzięki grantowi „Miniatura”. Teraz pracuje nad katalogiem modelowych rozwiązań, w którym chce opisać kilkadziesiąt najlepszych pomysłów z całej Europy.(PAP)
Michał Torz
mt/ bar/
