Każdego dnia w Korei Południowej około dziesięciu osób w wieku 65 lat i starszych odbiera sobie życie. Odkrycie to wynika z analizy opublikowanej w czasopiśmie „Journal of the Korean Medical Association”, która ujawniła 18 044 zgony samobójcze wśród seniorów w latach 2019–2023 – średnio ponad 3000 rocznie. Do 2023 roku wskaźnik zgonów samobójczych w tej grupie demograficznej wzrósł do 40,6 na 100 000 mieszkańców, co stanowi niepokojący wskaźnik o 45% wyższy niż wśród młodszych dorosłych.

- Naukowcy zauważają, że osoby starsze rzadko korzystają z usług zdrowia psychicznego.
- Do aktów samobójczych często dochodzi już podczas pierwszych prób.
- Problem ten pogłębia się wraz z szybkim starzeniem się społeczeństwa.
- Aktualne dane spisowe wskazują, że w 2024 r. w kraju będzie ponad 10,12 mln obywateli w wieku emerytalnym, co będzie stanowiło 19,5% populacji.
- Dodatkowe informacje biznesowe dostępne na Businessinsider.com.pl
Seniorzy stanowią obecnie prawie jedną piątą populacji Korei Południowej. Przewiduje się, że w przyszłym roku poziom ten wzrośnie do 20%, co sprawi, że kraj stanie się oficjalnie uznanym „społeczeństwem osób starszych”.
U podstaw tych alarmujących liczb leżą chroniczne trudności finansowe. Korea Południowa odnotowuje najwyższy wskaźnik ubóstwa wśród osób starszych w OECD , sięgający 38,2% w 2023 roku – prawie czterokrotnie wyższy niż średnia dla krajów uprzemysłowionych.
Stosunkowo niskie świadczenia emerytalne i powszechna działalność na własny rachunek wśród pokoleń powojennych sprawiają, że wielu seniorów zarabia znacznie poniżej podstawowego standardu życia.
Czytaj więcej: Zarabiasz wystarczająco dużo? Poznaj swoją przyszłą „emeryturę ubóstwa”. [OBLICZENIA]
Przed nami złożone wyzwania
Władze reagują na kryzysy w sposób reaktywny. W marcu 2024 roku parlament zatwierdził pierwszą od 2006 roku poważną reformę emerytalną, podnosząc stawki składek z 9% do 13% i nieznacznie podnosząc stopy zastąpienia. Chociaż te środki wydłużają stabilność funduszy emerytalnych od 2055 roku do około 2071 roku, analitycy ostrzegają, że bez dodatkowych reform przyszli emeryci będą musieli zmierzyć się z niewystarczającym wsparciem finansowym.
Problemy na rynku pracy pogłębiają marginalizację osób starszych. Kontrowersyjna polityka redukcji płac przed osiągnięciem oficjalnego wieku emerytalnego 60 lat zmusza wiele osób do podejmowania niestabilnych, niskopłatnych stanowisk. Dane dotyczące praw człowieka wskazują, że prawie 70% osób po 60. roku życia pracuje w trudnych warunkach, co nasila presję ekonomiczną i poczucie wykluczenia społecznego.
Zmieniająca się dynamika rodziny pogłębia te problemy. Badania zdrowia publicznego wiążą życie w pojedynkę ze zwiększonym ryzykiem depresji wśród seniorów, a liczba jednoosobowych gospodarstw domowych gwałtownie rośnie. Wraz ze zmniejszeniem wsparcia rodzinnego pojawia się powszechna izolacja – krytyczny czynnik ryzyka samobójstwa zidentyfikowany przez naukowców.
Dalsza lektura: Połowa emerytów żyje za mniej niż 3500 zł miesięcznie. Niepokojące liczby.
Przeciążona infrastruktura
Systemy opieki psychiatrycznej są przeciążone rosnącym zapotrzebowaniem. Specjaliści podkreślają utrzymującą się stygmatyzację zaburzeń psychicznych w społecznościach starszych oraz chroniczne niedofinansowanie regionalnych programów profilaktycznych. Ograniczone, szczegółowe dane dodatkowo utrudniają rozwój ukierunkowanych interwencji.
W latach 2019-2023 prawie 50% samobójstw osób starszych było spowodowanych wysoce śmiertelnymi metodami, takimi jak powieszenie lub spożycie pestycydów – szczególnie powszechnymi na obszarach wiejskich. Nieleczony przewlekły ból, niewystarczająca opieka medyczna i brak wsparcia emocjonalnego sprawiają, że diagnoza raka lub demencji często poprzedza samookaleczenia.
Powiązane: Tylko 233 polskie miasta odnotowały naturalny przyrost ludności. Odkrywanie wspólnych cech.
Naukowcy opowiadają się za szkoleniem pracowników pierwszej linii – lekarzy rodzinnych, opiekunów, pracowników społeczności – na potrzeby wczesnego ostrzegania. Specjaliści twierdzą jednak, że takie działania pozostają niekompletne bez wzmocnienia ochrony ekonomicznej i rozszerzenia lokalnych sieci opieki.
Z ekonomicznego punktu widzenia samobójstwa osób starszych stanowią zarówno kryzys humanitarny, jak i obciążenie systemowe, wpływając na rynki pracy, koszty opieki zdrowotnej i aktywność konsumentów. Bez rozwiązania problemu ubóstwa emerytów, reformy polityki emerytalnej i dostosowania systemów płac do rosnącej długości życia, Korea Południowa stoi w obliczu narastających napięć społeczno-ekonomicznych. Główny dylemat: utrzymanie postępu gospodarczego w obliczu rosnącej liczby odejść z pracy spowodowanych rozpaczą.
Dziękujemy za uwagę. Bądź na bieżąco! Obserwuj nas w Google News.
Źródło