Uniwersytet Morski z Gdyni raz jeszcze wystawił na sprzedaż obiekt położony przy ul. Długi Targ 41, rozpoznawalny jako Złota Kamieniczka. Kwota startowa to 22 mln zł. W poprzednim postępowaniu przetargowym zgłosiła się jedna spółka, która ostatecznie zrezygnowała z kupna i utraciła wpłacone blisko 2 mln zł wadium.
Rzeczniczka prasowa UMG dr Zuzanna Szwedek-Kwiecińska zakomunikowała PAP, że kwestia sprzedaży Złotej Kamieniczki została powtórnie przekazana do Rady Uczelni, która w formie rezolucji wyraziła zgodę na zbycie nieruchomości. Konkurs ofert ogłoszono 14 listopada bieżącego roku.
W obwieszczeniu zaznaczono, że jest to przetarg otwarty na sprzedaż prawa wieczystego użytkowania działki zabudowanej budynkiem o charakterze biurowo-usługowym przy ul. Długi Targ 41/42 w Gdańsku, stanowiącej własność Uniwersytetu Morskiego w Gdyni. Przedmiotem zbycia jest prawo wieczystego użytkowania do gruntu o powierzchni 324 mkw. oraz prawo własności gmachu o powierzchni użytkowej przekraczającej 1345 mkw. Termin otwarcia ofert ustalono na 12 lutego 2026 roku. Wadium stanowi 10 proc. ceny wywoławczej, czyli ponad 2,2 mln zł.
Miniony konkurs ogłoszono 20 marca, a data graniczna składania ofert minęła 16 czerwca br. Wówczas cena startowa wynosiła 19,6 mln zł. Zainteresowany kupnem był jeden podmiot, który wpłacił około 1,9 mln zł wadium, jednak odstąpił od zamiaru nabycia nieruchomości i stracił wpłaconą sumę. Rzeczniczka uczelni nie podała do wiadomości nazwy przedsiębiorstwa.
Zbycie kamienicy jest powiązane z dalszymi planami inwestycyjnymi oraz zmianami w strukturze uniwersytetu, w tym zamysłami związanymi z budową siedziby Wydziału Informatyki, a także wzniesieniem nowego domu studenckiego oraz dalszym rozwojem szkoły wyższej.
Złota Kamieniczka przy Długim Targu 41, znana również jako Dom Steffensów i Dom Speimanna, od czasów średniowiecza należała do majętnych gdańskich mieszczan sprawujących funkcje w lokalnych władzach. Uznaje się, że pod koniec XV stulecia stała tu jednopiętrowa kamienica, prawdopodobnie widoczna na obrazie „Grosz czynszowy" Antona Möllera. Pod koniec XVI wieku jej pomieszczenia były kilkukrotnie użytkowane w trakcie wizyt króla Zygmunta III Wazy w Gdańsku.
W 1601 r. posiadłość zakupił Johann Speimann, który w 1609 r. powierzył Abrahamowi van den Blocke budowę nowej manierystycznej kamienicy z bogato zdobioną fasadą, ukończoną w 1618 r. W XVIII stuleciu w holu wprowadzono dodatkowy kantorek i antresolę, a po śmierci Speimanna budowla pozostała w rękach jego potomków, aż w 1786 r. przeszła w posiadanie rodziny Steffensów, u której pozostawała do 1918 r. Po przejęciu przez miasto została scalona z sąsiadującymi kamienicami, odnowiona w latach 1924–1925 i częściowo przeznaczona na zbiory muzealne, które przepadły w czasie II wojny światowej. Zrujnowana w 1945 r., zachowała jednak front, dzięki czemu mogła zostać zrekonstruowana, a po 1952 r. mieścił się w niej Instytut Morski. (PAP)
pm/ mmu/
