Zdjęcie: Adobe Stock
Chociaż agoniści receptora GLP-1, takie jak Ozempic i Wegovy, wykazują skuteczność w redukcji masy ciała, mogą również przyczyniać się do znacznego spadku masy mięśniowej, twierdzą naukowcy z Uniwersytetu Wirginii. Ostrzegają oni, że utrata masy mięśniowej może utrudniać poprawę wydolności krążeniowo-oddechowej – kluczowego wskaźnika dobrego samopoczucia układu sercowo-naczyniowego i krążenia.
Zespół sugeruje, że ta tendencja może negatywnie wpływać na zdrowie metaboliczne, wydolność fizyczną i długowieczność, jak szczegółowo opisano w czasopiśmie Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism . Uznają oni terapeutyczne korzyści płynące ze stosowania tych leków u osób z otyłością, cukrzycą typu 2 lub niewydolnością serca – w tym lepszą kontrolę poziomu cukru we krwi, krótkoterminowe korzyści dla serca i nerek oraz zwiększoną przeżywalność. Podkreślają jednak, że osiągnięcie optymalnych wyników zdrowotnych wymaga połączenia utraty masy ciała z poprawą wydolności krążeniowo-oddechowej poprzez ćwiczenia fizyczne, dietę wysokobiałkową i potencjalną suplementację.
„Obserwacje kliniczne i dane badawcze wskazują na spadek masy mięśniowej u niektórych użytkowników tych leków” – stwierdził profesor Zhenqi Liu, główny badacz. Dalsza analiza ujawnia, że agoniści GLP-1, choć sprzyjają redukcji tkanki tłuszczowej, powodują również utratę 25-40% beztłuszczowej masy ciała, przy czym tkanka mięśniowa odpowiada za prawie połowę tego spadku.
„Zachowanie integralności mięśni jest kluczowe, ponieważ wspiera postawę, mobilność i ogólny stan zdrowia. Zmniejszona masa beztłuszczowa może zwiększać ryzyko chorób układu krążenia, śmiertelność i pogarszać jakość życia. Lekarze muszą upewnić się, że pacjenci poddawani tym terapiom nie są narażeni na utratę masy mięśniowej” – dodał Liu.
W badaniu analizowano długoterminowy wpływ leków GLP-1 na wydolność układu sercowo-naczyniowego i oddechowego (CRF). Otyłość często koreluje z niskim poziomem CRF, potencjalnie związanym z niewydolnością mięśniową lub naciekiem tłuszczu do tkanki mięśniowej. Współautor, dr Siddhartha Angadi, podkreślił: „CRF jest silnym predyktorem śmiertelności w populacjach z otyłością, cukrzycą lub chorobami serca”. Jego wcześniejsza analiza 400 000 osób wykazała, że CRF jest silniejszym wskaźnikiem śmiertelności niż samo BMI lub masa ciała.
Chociaż niektóre badania sugerują niewielką poprawę funkcji serca dzięki lekom GLP-1, Angadi zauważył, że leki te nie zwiększają znacząco VO2max – zdolności organizmu do wykorzystywania tlenu – czyli CRF. Skrytykował istniejące badania nad wysiłkiem fizycznym na małą skalę jako słabe pod względem metodologicznym.
Naukowcy wspomnieli o nowych terapiach mających na celu zahamowanie utraty masy mięśniowej. „Ta dziedzina szybko się rozwija i oczekujemy skuteczniejszych rozwiązań. Do tego czasu pacjenci powinni konsultować się z lekarzami w sprawie środków zapobiegawczych” – radził Liu. Amerykańskie Stowarzyszenie Diabetologiczne (ADA) zaleca obecnie ocenę masy mięśniowej i ryzyka niedożywienia przed leczeniem, a także zaleca stosowanie diet bogatych w białko i regularnych ćwiczeń fizycznych w trakcie terapii.
Katarzyna Czechowicz (PAP)
kap/ agt/
