Zaburzenia odżywiania mogą negatywnie wpływać na zdrowie fizyczne i psychiczne człowieka, a ich skutki mogą utrzymywać się przez lata – wynika z nowego badania.
Anoreksja, bulimia, napady objadania się i inne podobne zaburzenia niosą ze sobą wysokie ryzyko problemów zdrowotnych, takich jak cukrzyca, niewydolność nerek lub wątroby, złamania kości, a nawet przedwczesna śmierć – twierdzą naukowcy.
Jak poinformowali badacze we wtorek w czasopiśmie BMJ Medicine, ryzyko to jest bardzo wysokie w pierwszym roku po zdiagnozowaniu zaburzeń odżywiania, ale może utrzymywać się przez wiele lat.
„Badanie to podkreśla znaczenie stałego monitorowania długoterminowych wyników dotyczących zdrowia fizycznego u osób, u których w przeszłości występowały zaburzenia odżywiania” – podsumowuje zespół badawczy pod kierownictwem Catharine Morgan, epidemiolog z Uniwersytetu w Manchesterze.
Na potrzeby badania naukowcy przeanalizowali dokumentację medyczną ponad 24 700 osób w wieku od 10 do 44 lat, u których zdiagnozowano zaburzenia odżywiania, porównując ją z dokumentacją 493 000 osób, u których zaburzenia odżywiania nie wystąpiły.
Wyniki pokazały, że w ciągu pierwszego roku od postawienia diagnozy osoby cierpiące na zaburzenia odżywiania:
6 razy większe prawdopodobieństwo wystąpienia niewydolności nerek.
Prawie 7 razy większe prawdopodobieństwo wystąpienia choroby wątroby.
6 razy większe prawdopodobieństwo wystąpienia osteoporozy.
Dwukrotnie większe prawdopodobieństwo wystąpienia niewydolności serca.
3 razy większe prawdopodobieństwo zachorowania na cukrzycę.
7 razy bardziej narażeni na depresję.
Ponad 9 razy bardziej narażone na samookaleczenie.
14 razy bardziej prawdopodobne jest podjęcie próby samobójczej.
Ogólnie rzecz biorąc, osoby cierpiące na zaburzenia odżywiania miały ponad czterokrotnie większe ryzyko przedwczesnej śmierci z dowolnej przyczyny i pięciokrotnie większe ryzyko śmierci z przyczyn nienaturalnych, takich jak samobójstwo.
Naukowcy odkryli, że u niektórych osób ryzyko to utrzymywało się na znacznie wyższym poziomie nawet po latach od diagnozy zaburzeń odżywiania.
Na przykład ryzyko chorób nerek i wątroby po 5 latach pozostaje od 2,5 do 4 razy wyższe – odkryli badacze – podczas gdy ogólne ryzyko przedwczesnej śmierci pozostaje od 2 do 3 razy wyższe.
Dekadę po diagnozie, osoby z zaburzeniami odżywiania nadal umierały częściej. Na przykład, ryzyko samobójstwa było u nich prawie 3-krotnie wyższe po 10 latach.
„Nasze dane opisują istotne długoterminowe skutki zaburzeń odżywiania i podkreślają potencjalną szansę, aby podstawowa opieka zdrowotna odgrywała większą rolę w zapewnianiu wsparcia i długoterminowego monitorowania osób powracających do zdrowia po zaburzeniach odżywiania” – napisali badacze.
Zespół podsumował: „Niezbędne jest podnoszenie świadomości pracowników służby zdrowia na temat długotrwałych skutków zaburzeń odżywiania i potrzeby stałego wsparcia w radzeniu sobie z obecnymi objawami i powrotem do zdrowia”.
W artykule redakcyjnym naukowcy z McMaster University w Ontario (Kanada) zgodzili się z wnioskami zespołu.
„Zaburzenia odżywiania dotyczą milionów osób na całym świecie, a ich konsekwencje pozostają niedoceniane” – napisali autorzy artykułu redakcyjnego pod przewodnictwem Jennifer Couturier, profesor psychiatrii i neurobiologii behawioralnej na Uniwersytecie McMaster.
„Zaburzenia odżywiania wpływają na wiele układów narządów, co wymaga integracji opieki, aby zapewnić odpowiednie leczenie pacjentów” – napisał zespół redakcyjny. „Ta sytuacja stawia lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej w idealnej pozycji do kierowania i koordynowania [swojej] opieki i sugeruje, że placówki podstawowej opieki zdrowotnej byłyby predysponowane do wczesnej i stałej interwencji”.
Więcej informacji
Więcej informacji na temat zaburzeń odżywiania można znaleźć na stronie Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego.
Prawa autorskie © 2025 HealthDay. Wszelkie prawa zastrzeżone.
