07.03.2025. Prezes Sieci Badawczej Łukasiewicz Hubert Cichocki. PAP/Albert Zawada
Prezes Sieci Badawczej Łukasiewicz, dr Hubert Cichocki, podzielił się z PAP informacją, że Sieć identyfikuje szansę biznesową i lukę w sektorze bezzałogowych systemów naziemnych, którą zamierza wypełnić. Wspomniał, że Sieć Badawcza Łukasiewicz aktywnie rozwija systemy, które potencjalnie mogłyby zastąpić operatorów ludzkich na polu walki.
„W dziedzinie systemów autonomicznych obecnie kładziemy nacisk na rozwijanie ciężkich systemów bezzałogowych, w szczególności tzw. projektu Hunter” – stwierdził dr Cichocki, prezes Sieci Łukasiewicz.
Projekt Hunter to inicjatywa skoncentrowana na dalszym udoskonalaniu i komercjalizacji wysoce mobilnej, bezzałogowej platformy hybrydowej przeznaczonej do operacji szybkiego reagowania, takich jak zabezpieczanie granic państwowych, patrolowanie środowisk wojskowych i miejskich lub wykonywanie zadań logistycznych. Prezes organizacji opisał projekt jako „wysiłek mający na celu skuteczniejsze wykorzystanie zasobów organizacji w dziedzinie ciężkich bezzałogowych systemów, które posiadają zdolność do zastępowania ludzi w scenariuszach bojowych”. „To produkt oferujący zarówno funkcje obronne, jak i ofensywne, które zamierzamy intensywnie rozwijać w niedalekiej przyszłości, w nadchodzących kwartałach” – dodał.
Prezes Łukasiewicz Research Network stwierdził, że Sieć koncentruje się obecnie na wprowadzaniu nowych efektorów do platform bezzałogowych. Na pytanie, czy dotyczy to zastosowań wojskowych, czy różnych typów wsparcia, wyjaśnił, że ma na myśli oba obszary: wsparcie i uzbrojenie.
SBŁ – jak zauważył Cichocki – obecnie koncentruje się przede wszystkim na operacjach lądowych, głównie ze względu na nasycenie rynku dronów lotniczych. Przyznał, że chociaż instytuty Sieci zajmują się również postępem technologicznym związanym z samolotami, dostrzega „niszę” i potencjał biznesowy w systemach naziemnych.
Najnowszym osiągnięciem Sieci – jak wspominał Cichocki – jest podpisana w marcu umowa z Agencją Uzbrojenia na dostarczenie do Wojsk Lądowych ok. 100 bezzałogowych pojazdów rozpoznawczych Tarantula – kompaktowych maszyn, które można transportować w specjalistycznych plecakach, przeznaczonych dla żołnierzy do prowadzenia rozpoznania w rejonach frontu i miejscach niedostępnych dla człowieka. Tarantule są flagowym produktem jednego z instytutów Sieci Łukasiewicz – Przemysłowego Instytutu Automatyki i Pomiarów (PIAP).
„Ta umowa jest ukoronowaniem lat poświęcenia i wysiłku naszych inżynierów. PIAP, który jest częścią Sieci, ma kilkadziesiąt lat doświadczenia w generowaniu własności intelektualnej w automatyce i robotyce. Dostarczamy te systemy, jako Sieć Łukasiewicz, do 28 krajów” – zauważył Cichocki. Dodał jednak, że znaczącym wyzwaniem, przed którym stoi Sieć w tym sektorze, jest „rzeczywiste skalowanie produkcji i osiąganie w rezultacie korzyści ekonomicznych, szczególnie w zakresie struktury kosztów”.
Cichocki podkreślił, że przemysł zbrojeniowy nie powinien być kojarzony wyłącznie z ciężkim sprzętem, takim jak czołgi. „Musimy pamiętać, że wiele tradycyjnych rozwiązań niezwiązanych z uzbrojeniem może służyć potrzebom sektora obronnego” – wskazał. Według prezydenta, najlepszym przykładem są rozwiązania związane z infrastrukturą pola walki, np. kontenery, gdzie instytuty Sieci współpracują z prywatnym polskim przemysłem zbrojeniowym, który dostarcza kontenery dla wojska. Przede wszystkim jednak Cichocki podkreślił znaczenie bezzałogowych dronów, którym Sieć przypisuje szczególne znaczenie.
Cichocki podkreślił również konieczność wzmocnienia aspektu badań i rozwoju w polskim przemyśle zbrojeniowym. Jeśli Polska może zainicjować inwestycje w badania i rozwój, na przykład 5% środków przeznaczonych na obronę, w ciągu dziesięciu lat wydatki w tym obszarze mogą osiągnąć około 80 mld zł. Ponadto, jak zauważył również Cichocki, wzrost wydatków publicznych na badania i rozwój w sektorze obronnym prowadzi również do większych inwestycji w badania i innowacje w sektorze prywatnym. Obecnie Polska przeznacza około 2,5% swojego budżetu obronnego na badania i rozwój.
Łukasiewicz Research Network to organizacja skupiająca 22 instytuty badawcze i wdrożeniowe. Instytuty Łukasiewicza i ich oddziały zatrudniają około 7000 pracowników w 30 lokalizacjach w całym kraju. Potencjał i kompetencje Łukasiewicza koncentrują się na czterech kluczowych obszarach badawczych: obronność i bezpieczeństwo narodowe, chemia dla przemysłu, transformacja energetyczna i gospodarka o obiegu zamkniętym. Wiele instytutów w ramach SBŁ specjalizuje się w rozwiązaniach dotyczących bezzałogowych systemów naziemnych. (PAP)
z/ mml/ sdd/ itm/ ktl/
