Zdjęcie: Adobe Stock
Kardiolodzy z Wydziału Lekarskiego Politechniki Wrocławskiej zamierzają zbadać, w jaki sposób kardioneuroablacja może poprawić wyniki leczenia migotania przedsionków w połączeniu z izolacją żył płucnych. Badania mają potrwać sześć lat i będą wymagały inwestycji w wysokości około 15 milionów złotych.
Inicjatywa, będąca wynikiem współpracy Politechniki Wrocławskiej i 4. Wojskowego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu, uzyskała wynik 110 punktów w procesie oceny i pozyskała prawie 15 mln zł dofinansowania od Agencji Badań Medycznych. Eksperci planują zbadać losowo wybraną grupę 148 pacjentów, u których występuje napadowe lub przetrwałe migotanie przedsionków, w sześcioletnim okresie kończącym się w 2030 r.
„Naukowcy ocenią skuteczność i bezpieczeństwo leczenia migotania przedsionków, ze szczególnym uwzględnieniem utrzymania rytmu zatokowego poprzez przezcewnikową izolację żył płucnych (PVI) uzupełnioną o kardioablację nerwowo-mięśniową” – stwierdził dr hab. Dariusz Jagielski, profesor uniwersytecki, kierownik merytoryczny projektu i dziekan Wydziału Lekarskiego Politechniki Wrocławskiej.
Uważa, że każda dostępna metoda izolacji żył płucnych niesie ze sobą prawdopodobieństwo nawrotu choroby; jednak w połączeniu z kardioablacją nerwowo-mięśniową może okazać się skuteczniejsza. „Istnieją przesłanki, że połączenie kardioablacji nerwowo-mięśniowej z tradycyjną PVI może zmniejszyć częstość epizodów migotania przedsionków. Naszym celem jest zademonstrowanie techniki przewyższającej obecny standard opieki nad tym schorzeniem” – zauważył Jagielski.
Pacjenci zostaną podzieleni na dwie grupy. Spośród 148 osób w wieku od 18 do 75 lat, połowa – 74 uczestników – zostanie również poddana kardioablacji, podczas gdy druga połowa zostanie poddana leczeniu konwencjonalnemu. Ułatwi to analizę porównawczą wyników leczenia.
Migotanie przedsionków (AF) jest uznawane za najczęstsze zaburzenie rytmu serca, związane z wysokim ryzykiem powikłań i zwiększoną śmiertelnością. Według kardiologów częstość występowania tego schorzenia jest znacznie niedoszacowana zarówno w Polsce, jak i na świecie. W samej Polsce chorobę tę zidentyfikowano u ponad 300 000 osób, ale w rzeczywistości może ona dotyczyć od 1 do 1,2 miliona osób. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że ma tę dolegliwość.
Dodatkowym celem badania będzie stworzenie algorytmu do oceny wewnątrzzabiegowej skuteczności kardiomodulacji przywspółczulnej. Pacjenci będą monitorowani zdalnie za pomocą rejestratora pętli zdarzeń wszczepionego na czas trwania leczenia. To urządzenie podskórne zapewni, że żadne epizody nie zostaną pominięte w okresie monitorowania.
Prof. Jagielski wyjaśnił, że przezcewnikowa izolacja żył płucnych jest przeprowadzana przy użyciu dwóch inwazyjnych technik. Jedna technika wykorzystuje energię częstotliwości radiowej, podczas gdy druga wykorzystuje krótkie, wysokonapięciowe impulsy elektryczne.
„Planujemy wykonać ablacje przy użyciu techniki 3D, która obejmuje mapowanie serca, które wizualizuje przepływ impulsów elektrycznych i trójwymiarową anatomię różnych struktur, umożliwiając kardiologowi ocenę postępu i charakteru arytmii. Ponadto przeprowadzona zostanie kardioneuroablacja, co pozwoli nam ocenić jej skuteczność w trakcie zabiegu” – wyjaśnił lekarz.
Dodał, że dotychczasowe badania dotyczące wpływu kardioablacji nerwowej na leczenie migotania przedsionków przyniosły mieszane wyniki, zatem trwające obecnie badanie ma potencjał, aby dostarczyć cennych informacji.
Jako lider projektu, Politechnika Wrocławska będzie nadzorować zarządzanie, promocję i rozpowszechnianie wyników badań. Komponent kliniczny będzie miał miejsce głównie w Centrum Chorób Serca 4. Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką we Wrocławiu, gdzie głównym badaczem będzie dr Przemysław Skoczyński, kardiolog i elektrofizjolog. Inne współpracujące ośrodki związane z Wydziałem Lekarskim Politechniki Wrocławskiej również mogą dołączyć do badań.
Roman Skiba (PAP)
Nauka w Polsce
rosyjski/agt/ktl/
